بلوط ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
بلوط (به انگلیسی: Oak) و با (نام علمی: Quercus)، نام سردهای از درختان و همچنین میوه آنهاست. درختان بلوط عمری طولانی دارند که گاه به دو هزار سال نیز میرسد و گونههای بسیاری از آن در ایران بومی رشتهکوههای البرز و زاگرس است.
